سرهنگ دست کشید به نان سنگک خشخاشی و ریگ ها را از رویش رفت. زمختی کنجدهای برشته را زیر دست های فرتوتش لمس کرد. ریگ های آبستن شده در شکم خمیری نان سنگک را برداشت و پرت کرد گوشه نانوایی. دو هزار تومانی چروکیده را از پیرزن گرفت و هزار تومانی لوله شده ای را از توی کاسه ای برنجی بیرون کشید و گذاشت روی نان. هر دو را هل داد سمت زن. بوی نان و بوی چروکیدگی اسکناس پیچید توی نانوایی. پیرزن نان را برداشت و پیچید در سیاهی چادرش. به ترکی گفت: «اللرون آقریماسون سرهنگ. الله امواتی رحمت السین». پایش را از نانوایی گذاشت بیرون و رفت. سرهنگ هشتاد و سه ساله است. خال درشتی کنار بینی دارد. روی صورتش جویبار چروک ها