دست ها و پاها، محدوده هایی هستند که معمولاتحت تاثیر اگزما قرار می گیرند. واژه اگزما که معادل درماتیت است، چیزی بیش از یک التهاب پوستی نیست. شایع ترین نوع اگزما، درماتیت تماسی است که بر اثر تماس پوست با یک شیء زبر ایجاد می شود. شرایط زیادی می توانند منجر به این التهاب شوند، اما راه های ساده ای هم برای مدیریت اگزما وجود دارد.

با هربار شستن دست، چربی های طبیعی که بخشی از پوست هستند، از بین می روند. این چربی ها پوست را تغذیه و به درمان آن در صورت ابتلابه التهاب کمک می کنند. علاوه بر کاهش دفعات شستن، بهتر است از مواد شوینده ملایم تر و صابون هایی که ph خنثی دارند، استفاده شود.

افرادی که با مواد شیمیایی مثل شوینده ها، پاک کننده ها، سفیدکننده ها و محصولاتی از این قبیل سرو کار دارند، هنگام کار با این مواد باید دستکش هایی با آستر کتان (دستکش نخی زیر و لاستیکی رو) استفاده کنند تا پوست آنها با این مواد تماس پیدا نکند، اما این دستکش ها نیز نباید به مدت طولانی استفاده شوند، زیرا در پوست خارش و در نتیجه التهاب ایجاد می کنند. از آنجا که گرد و خاک نیز از عوامل ایجادکننده و همچنین تشدیدکننده اگزمای دست است، بهتر است هنگام گردگیری از دستکش کتانی استفاده شود.

اگزمای شدید می تواند به ترک خوردگی و حتی خونریزی از پوست منجر شود. در این حالت، دست ها را حدود 10 دقیقه در آب ولرم قرار دهید و سپس آنها را با تماس ضربه ای حوله خشک کنید. در صورت خشکی پوست دست بهتر است پس از مالیدن مقداری وازلین به پوست، از دستکش با آستر کتان استفاده شود.

استفاده از یک مرطوب کننده برای دست ها در طول روز، بویژه پس از دوش گرفتن، بهترین گزینه برای افراد مبتلابه اگزماست. همچنین بهتر است از دوش گرفتن با آب داغ خودداری و از آب ولرم استفاده شود.

پوشیدن جوراب کتانی نرم برای افرادی که دچار اگزمای کف پا هستند می تواند بسیار مفید باشد. جوراب های تهیه شده از سایر مواد مثل جوراب های پشمی یا پلی استری می تواند باعث تشدید اگزما شود.