«دو و دو و دو و دو و دو/ بووم بووم بووم / یه روز خوب میاد بی بهونه/ آروم آروم تو خنده جا می مونه/ یه حرفایی داریم شنیدنیه / یه حسایی داریم نگفتنیه/ دنیای ما مثل هندوونست / یه تیکه ای که جاش تو خنده وونست/ همه آدما هم دونه هاشن/ می تونن با یه بشکن از جا پاشن»

خب رامبد جوان همین طوری که با خلاقیت طنازانه اش در این چند سال اخیر و این ترانه معروف و بخش های متنوع با حال، حسابی مردم را سر ذوق آورده و بابرنامه تلویزیونی و محبوب خندوانه، نسیم لبخند و خنده را گسترش داده، یخ جشنواره فیلم فجر را در روز یا به عبارت دیگر شب گذشته شکست.

البته بعد از خنکای نسیم فیلم هایی چون ایتالیا ایتالیا و آزادی به قید شرط، تقریبا این یخ شکنی از تابستان داغ یواش یواش شروع شد و بعد با فیلم تاثیرگذار و دفاع مقدسی ویلایی ها، در روز سوم ادامه پیدا کرد و سرآخر با حضور رامبد جوان و یاران به طور اساسی شکسته شد.

هر چند یخ شکنی جوان برای سینما و جشنواره امسال با ملاحت و خنده نبود و اتفاقا با تریلری پرهیجان، هرگونه خنده ای را بر لب خشک کرد. همان طور که قبلاهم نوشته بودم، با «نگار» که قصه انتقامجویی یک زن است، رامبد جوان خندوانه را دست کم برای دو ساعت به کل فراموش کنید. تازه بعد از دیدن این فیلم هم هر آن در خندوانه می توانید انتظار حوادث مهیج و مرگباری داشته باشید.

نکته دیگر درباره جشنواره این است که بحث داغ فیلم های برتر مردمی هم مثل هر سال کلید خورد و فیلم های تابستان داغ، انزوا، سد معبر، رهایی از بهشت، مادری، رگ خواب، اسرافیل، کوپال، یک روز بخصوص و اشنوگل فعلابدون ترتیب بیش از بقیه فیلم ها با استقبال تماشاگران در سینماهای مختلف روبه رو شده اند. البته برخی فیلم های شاخص هنوز در همه سینماها اکران نشده و وقتی این اتفاق بیفتد یقینا این ترکیب دچار تغییر خواهد شد.

راستی آن رسم ناپسند هو کردن و خندیدن از روی تمسخر به فیلم ها هم در جشنواره امسال از شامگاه روز دوم و با فیلم دعوتنامه دوباره راه افتاد! پس یخ این مساله هم با این فیلم شکسته شد. فیلم ها و فیلمسازان بعدی مواظب باشند.