بی اشتهایی نوعی اختلال در غذا خوردن است که ازجمله بارزترین مشخصات آن می توان به کمبود وزن شدید و بیزاری از غذا اشاره کرد. بی اشتهایی عصبی در طولانی مدت ممکن است به کاهش غیرطبیعی ضربان قلب، افت فشار خون، افزایش خطر ابتلابه پوکی استخوان و ضعف عمومی منجر شود. براساس نتایج پژوهشی که در آکادمی سالرنسکا در سوئد انجام شد، زنانی که سابقه ابتلابه بی اشتهایی دارند، در برخی ویژگی های رفتاری و جسمی با زنان اوتیسمی قابل مقایسه هستند. گفته می شود رفتارهای های اوتیسمی در این افراد حتی تا مدت ها بعد از درمان بی اشتهایی ادامه می یابد.

در این پژوهش، گروهی از زنان مبتلابه بی اشتهایی عصبی که بهبود یافته بودند، بررسی شدند. پژوهشگران دریافتند الگوی غذا خوردن این افراد به زنان اوتیسمی شباهت دارد. چند نمونه از این ویژگی های اوتیسمی عبارتند از حساسیت به بوی برخی غذاها، غذا نخوردن در حضور جمع و تلاش برای خرد کردن و جویدن همزمان غذا. همچنین مشاهده شد قسمت هایی از مغز این افراد که با شناخت اجتماعی در ارتباط است، متحمل تغییراتی شده که در زنان اوتیسمی نیز اتفاق می افتد. این تغییرات حتی پس از بهبود بی اشتهایی و رسیدن فرد به وزن مناسب نیز مشاهده شد.

با وجود تشابهی که در این پژوهش در الگوهای رفتاری و فکری زنان مبتلابه بی اشتهایی و اوتیسم گزارش شد، هنوز دقیقا مشخص نیست که آیا این ویژگی های اوتیسمی قبل از ابتلابه بی اشتهایی نیز وجود داشتند یا در پی ابتلابه این اختلال ایجاد شدند.