بیوگرافی شولتز بالاو پایین های زیادی داشته است. او از مدرسه اخراج شده و در سنین جوانی در دام اعتیاد به الکل گرفتار شده و سپس تلاش کرده تا به شهروندی عادی تبدیل شود. شولتز هرگز مدرک دانشگاهی دریافت نکرده و هر آنچه آموخته با تلاش خودش بوده نه حضور در کلاس درس و دانشگاه. آخرین سیاستمدار آلمانی که با چنین گذشته ای توانست به بالاترین منصب های سیاسی دست پیدا کند یوشکا فیشر بود. آلمانی ها داستان قهرمانان بی کفایت را دوست دارند و شولتز خوب می داند چگونه از داستان زندگی اش به نفع خود بهره بگیرد. شولتز در سخنرانی خود در بوشلت گفت: «یک نفر پرسید چطور ممکن است شخصی که حتی مدرسه را تمام نکرده بتواند صدراعظم آلمان شود؟ چنین پرسشی یک نوع بی احترامی است.» البته قبل از آن نیز گفته بود «من بیش از آنکه به تفکرات نخبگان عاج نشین که جز خودشان کسی سخنانشان را تایید نمی کند علاقه مند باشم به تفکرات انسان های سختکوش علاقه مند هستم.»

اتفاقی برای شولتز خوشایندتر از این نخواهد بود اگر کسانی که سخنرانی او را گوش داده اند، مرکل را نیز در دسته نخبگانی که او از آنها سخن گفت، قرار دهند. هر چه شولتز میان خود و صدراعظم کنونی آلمان تمایز عمیق تری ایجاد کند بیشتر به نفعش خواهد بود. مرکل همان کسی است که مدرک دکتری در رشته فیزیک دارد، همان شخصی که بسیار باهوش است و در نقطه مقابل شولتز قرار دارد. مرکل همان کسی که همیشه از خود خویشتنداری نشان داده و توانسته به واسطه انعطاف پذیری بالای خود در آلمان شرقی کمونیست برای دهه ها زندگی کند. تفاوت فاحش دیگری که بین شولتز و مرکل وجود در میزان خوش بینی او است که می توان از آن به عنوان یک خوش بینی مسری یاد کرد. شولتز با اطمینان خاطر از پیروزی حزب سوسیال دموکرات قدم در میدان گذاشته است و باور شخصی به پیروزی همیشه در انتخابات تعیین کننده است.