نیوتن گویی در سده بیستم حضور دارد و سخن می گوید و تاکید می کند که گزاره ها بایدکفایت تجربی داشته باشند و مادامی که این کفایت را داشته باشند، از آنها استفاده می کنیم. همچنین اگر از منظر استنتاج از طریق بهترین تبیین نگاه کنیم، این گزاره هایی که از طریق آزمایش به دست آمده اند، بهترین گزاره ها هستند. این سخن دقیق و حساب شده ای است و نشان می دهد که نیوتن به پیش فرض های فلسفی مثل یکنواختی جهان و کارکرد قانون گرانش آگاه است. البته این پیش فرض ها متافیزیکی و فلسفی اند و می توان با نیوتن همدلی کرد و گفت یک فیزیکدان تجربی هر چقدر هم بخواهد تجربی و ریاضیاتی باشد، باز از پذیرش برخی اصول فلسفی ناگزیر است.