اطلاق تعبیر هنر ملی به شعر، در بین ایرانیان، نه تنها تشریفاتی و از سر تعارف نیست، که بیان کننده بخشی از نقشی است که شعر در پی ریزی بنیان های فرهنگ، و انتقال و گسترش آن در این مرز و بوم داشته و دارد، شعر عصاره فضیلت ها و حکمت ها و تاثیرگذارترین هنر بر ایرانیان است و به همین لحاظ شاعرانی جاودانه شده اند که توانسته اند بر مدار انسان به مفهوم عام آن حرکت کنند و یک ملت، مخاطب شعر آنها قرار گرفته باشد. ملت، انجمن ادبی و محافل خاص شعری و کنگره های رسمی و پر زرق وبرق و یا جمع محدود روشنفکر نیست، ملت، تمام آحاد تشکیل دهنده خود را شامل می شود، شاعر ملی، مخاطبش تمامی توده ها و اقشار در گستره زمانی فراتر از اکنون است، و در این بین شاعرانی که با دغدغه های عام تر انسان ها دست در گریبان اند، توفیق بیشتری دارند.