رسانه ها با گسترش انقلاب دیجیتالی وارد مرحله جدیدی از کارکردهایشان شده اند و دیگر در دهکده جهانی، نظریه هایی همچون گلوله جادویی یا کاشت و...که بر انفعال مخاطب و قدرت بلامنازع رسانه های یکسویه و مونولوگ تاکید داشتند، به موزه تاریخ رسانه پیوستند.

هم اکنون با گسترش فضای دیجیتالی دیگر هر شهروندی به آسانی می تواند یک رسانه داشته باشد و عصر تک بعدی بودن ساحت فرستنده و گیرنده تغییر یافته است.

هر چند که رسانه های بزرگ جهانی که دارای قدمت تاریخی و سرمایه ای با عنوان «اعتماد مخاطبان» هستند کماکان در این دنیای پرتلاطم نوآوری های دیجیتالی باز هم اقدام به تولید محتوا می کنند اما واقعیت آن است که در این عصر پرشتاب گسترش تکنولوژی های جدید شاید عنصر خلاقیت در سوژه پردازی باشد که سبب جذب و نگهداشت مخاطبان به شمار می رود.