سوژه پردازی در فعالیت های رسانه ای و بخصوص در تولید محتوا از اهمیتی مضاعف برخوردار است؛ اگر رسانه به دنبال سوژه نباشد و بر مبنای شناخت سوژه و شکار آنها تولید محتوا نکند عملا امکان فعالیت را از دست می دهد. در واقع بخش عمده فعالیت های رسانه ای بر پایه شناسایی سوژه ها و پرداخت رسانه ای آن انجام می شود.

سوژه ها وقتی شناسایی و معلوم شدند آن وقت دست اندرکاران رسانه ها و کسانی که در تولید محتوا دخیل هستند، تصمیم می گیرند که به سوژه ها در قالب های خاص محتوایی بپردازند و آن را به مخاطبان خود ارائه کنند؛ از این جهت است که مشاهده می شود قالب های تولید محتوا از تعدد و تنوع برخوردارند تا سوژه ها خواندنی، شنیدنی و دیدنی شوند.