هیچ وقت نتوانستم با سری فیلم های «جنگ ستارگان» ارتباط برقرار کنم و به نظرم صرفا یک زورآزمایی عظیم فنی و تکنیکی است و انگار قصه و روایت در آن جزو اولویت های اثر نیست و مبهم، غیرجذاب و دور از پیچیدگی های دراماتیک به نظر می رسد، هرچند حتما که جورج لوکاس، خالق این مجموعه و هواداران پرشمار این فیلم ها، برای این نظر و مخالفت، تره هم خرد نمی کنند و سال هاست پای سفره پرزرق و برق و خوش رنگ و لعاب جنگ ستارگان و مبارزه دائمی خیر و شر در کهکشان ها نشسته اند و هر کدام حظ و بهره خود را در این میان می برند. لوکاس طی چهار دهه با این شیادی سینمایی به زعم من و البته خلاقیت و تیزهوشی و استعداد سرشار خودش، دلارها به جیب زده و تا آخر عمرش نان جدای، اوبی وان کنوبی و دارت ویدر و دیگر شخصیت های این مجموعه را می خورد.