از آنجا که امروزه با پدیده جهانی شدن روبه رو هستیم، افراد برای برقراری ارتباط با یکدیگر، زبان خارجی را با لهجه های مختلف صحبت می کنند. به نظر می رسد زمان آن رسیده باشد که به بررسی چگونگی پردازش لهجه خارجی در مغز انسان بپردازیم و مکانیسم های عصبی شناختی درک آن را بشناسیم.

اگر مغز بتواند لهجه ای که می شنویم را تشخیص دهد، بهتر می تواند گفتار را پردازش کند. به گفته ون هل (Van Hell) از استادان روان شناسی و زبان شناسی، آشنایی بیشتر با یک لهجه باعث پردازش بهتر جملات می شود. زمانی که شما گفتاری که لهجه خارجی دارد را می شنوید، در واقع سیستم آواشناسی خود را برای پردازش آن گفتار تعلیم می دهید. جالب است بدانید مغز ما از آنچه تصور می کنیم انعطاف پذیرتر است! ممکن است در آغاز از شنیدن لهجه خارجی شگفت زده شویم، اما سیستم عصبی شناختی ما می تواند با کمی تمرین، بسرعت با آن سازگار شود؛ همان طور که می تواند در اتاقی شلوغ صحبت های مورد نظرش را تشخیص دهد. بتازگی محققان در جریان پژوهشی، فعالیت مغزی داوطلبان را در حال گوش دادن به جملات، با دستگاه الکتروانسفالوگرافی (EEG) ثبت کردند. داوطلبان به جملات انگلیسی با دو لهجه آمریکایی معمولی و چینی گوش دادند. سپس برای قضاوت درباره درک کلی جمله، از آنها پرسیدند که آیا خطای دستوری یا خطای مربوط به لغات در جمله شنیدند یا خیر. محققان دریافتند داوطلبانی که لهجه انگلیسی چینی را درست تشخیص دادند، خطاهای دستوری و کلمات را درست تشخیص داده بودند. برعکس، داوطلبانی که نتوانسته بودند لهجه را تشخیص دهند تنها خطاهای مربوط به کلمات را تشخیص دادند. بنابراین تشخیص لهجه ای که می شنویم به پردازش و درک بهتر آن کمک می کند.