آنهایی که با ارکستر فیلارمونیک تهران آشنا هستند، می دانند چه فراز و نشیب هایی را این ارکستر از سر گذرانده است تا آنجا که سال های سال، تعطیلی را تجربه کرده و مدت ها نامش به نام ارکسترهایی که در گذر ایام مدفون شدند، پیوست. اما در یکی،دو سال گذشته، نام این ارکستر همچون ققنوس جوانی که از خاکستر برآمده، بار دیگر شنیده شد؛ آن هم بسیار پرتوان تر از گذشته. کافی است فقط یک بار به تماشای کنسرتی از اجراهای ارکستر فیلارمونیک تهران نشسته باشید تا با توان مثال زدنی آن آشنا شوید و به آسانی به یکی از طرفداران پروپاقرص آن تبدیل شوید. هسته این شور و اشتیاق کسی نیست جز «آرش گوران»، رهبر جوان اما باتجربه و از آن