45 هزار رزمنده و غیر نظامی که طی 8 سال جنگ عراق علیه ایران، به اسارت رژیم بعث درآمدند و حتی پس از امضای قطعنامه 598 هم سال های جوانی خود را در اردوگاه های مفقودین و صلیب سرخ عراق گذراندند، مستحق عنوان «شهید زنده» هستند: مردانی که از دل جنگ به اسارت برده شدند و در اردوگاه هایی که فاقد هرگونه شرایط استاندارد نگهداری اسرای جنگی بود، گاه تا 11 سال در اسارت زندگی کردند. از این تعداد اسیر ایرانی 11 هزار اسیر بنا بر تایید مسوولان وقت صلیب سرخ، هنوز و پس از 29 سال از پایان جنگ، سرنوشتی نامعلوم دارند و خانواده ایشان، همچنان چشم به راه این مفقودان هستند.