«ویل دورانت» در کتاب تاریخ تمدن خود می گوید: «هیچ دینی به اندازه اسلام پیروان خود را به قوت و نیرومندی دعوت نکرده است.»

گردن را کج کردن، از گوشه لب آب دهان ریختن، یقه باز بودن، یقه چرک بودن، خود را به ننه من غریبم زدن، پا را به زمین کشیدن، عبا را به سر کشیدن، اینها ضد اسلام است. ناله کردن، آه کشیدن ضد اسلام است. «و اما بنعمه ربک فحدث» (ضحی- 11) خدا به تو سلامت داده، قوت داده، خدا به تو قدرت داده، نیرو داده، تو که می توانی کمرت را راست بگیری چرا بیخود کج می کنی؟ تو که می توانی گردنت را راست نگه داری، چرا بیخود کج می کنی؟ چرا بیخود آه می کشی؟ آخر آه کشیدن یعنی یک دردی دارم. خدا که به تو دردی نداده، چرا آه می کشی؟

این کفران نعمت خداست. آیا علی همین طور راه می رفت که من و تو راه می رویم؟ آیا علی(ع) اینجور عبا به سر می کشیدو اینور و آنور می رفت؟ اینها از اسلام نیستند. «اشداء علی الکفار» در مقابل بیگانه شدید، محکم مثل سد سکندر آهنین، این دو مقابل بیگانه. در میان خودشان با مسلمانان چطور؟ رحماء بینهم! (1)