«ایران»: چهل سال است هر کس سری به موزه هنرهای معاصر می زند نگاهش روی حوض روغن قفل می شود. حوضی پر از روغن سیاه که هر تصویری را منعکس می کند. خالقش نوریوکی هاراگوچی چهل سال پیش وقتی اثرش در سال 1977، در نمایشگاه داکیومنتای ششم در شهر کاسل آلمان به نمایش درآمد، اجرای آن برای گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران خریداری شد و به شکل دائمی در موزه نصب شد.

آن زمان هاراگوچی جوان بود. درگیر اتفاقات روز جهان از جنگ ویتنام بگیر تا... حالا اما پیر شده. 40 سال گذشته و آمده که اثرش را مرمت کند. اثری که ایرانی ها مثل هر چیز دیگری به شیوه خودشان با آن برخورد کرده اند. تویش سکه انداخته اند درست مثل هر حوض آبی که در جاهای دیدنی هست. مثل حوض باغ فین کاشان!

نوریوکی هاراگوچی در سال 1946 در یوکوسوکا در ژاپن متولد شد. او در سال 1970 از دانشگاه نیهون توکیو، در رشته نقاشی فارغ التحصیل شد. وی زمانی شروع به نمایش آثار خود کرد که هنوزدانشجو بود و بحران های سیاسی رو به رشدی اعم از تظاهرات و شورش های دانشجویی در برابر جنگ ویتنام و پیمان امنیتی ژاپن و امریکا در جریان بود. یوکوسوکا بندر اصلی ناوگان هفتم نیروی دریایی امریکا است. نقاشی ها و مجسمه های اولیه هاراگوچی به زیبایی شناسی ابزارآلات نظامی و صنایع سنگین اشاره دارد. بعدها، مواد مورد استفاده او شامل تیرآهن، قطعات ماشین، روغن کارکرده و لاستیک شدند؛ زیبایی شناسی ای متمایز از سایر هنرمندان معاصر ژاپنی او که در بستر جنبش مونو ها بیشتر به مواد طبیعی روی آوردند. حوض روغن قرار است دوباره سالم و سرحال شود و نگاه متعجب آدم هایی را که به او زل می زنند و سعی می کنند چیستی و چرایی اش را بفهمند بازتاب دهند. هاراگوچی با همین حوض خودش را در تاریخ هنر معاصر ایران جاودان کرده است.