فیلم «الرساله» که در ایران به عنوان «محمد رسول الله» شناخته می شود فیلمی حماسی درباره ظهور پیامبر اسلام در شبه جزیره عربستان بوده و از لحاظ فرم و ساختار بسیار متاثر از سینمای تاریخی-حماسی هالیوود است بویژه از نظر صحنه های عظیم جنگی و هچنین سیاه لشگر؛ فیلم محمد رسول الله اثری استاندارد است، دلیل این امر نیز فیلمنامه آن است، مصطفی العقاد پس از نوشتن فیلمنامه «الرساله»، آن را به رویت تعداد زیادی از علمای جهان اسلام رساند و همچنین استادان دانشگاه الازهر مصر که در آن زمان مرجعی برای اظهار نظر درباره عقاید اهل تسنن بودند نیز این فیلم را به شرط آنکه چهره پیامبر و بزرگان صحابه را نمایش ندهد، تایید کردند. العقاد در این فیلم و به منظور عدم نمایش چهره پیامبر، تمهید P.O.V را به کار برد، در واقع ما در فیلم محمد رسول الله به جای اینکه چهره پیامبر را ببینیم، نقطه نظر او را می بینیم. به عنوان مثال موقعی که پیامبر سوار بر شتر است و نوک شمشیر در تیررس او نشان داده شده یا تجمع دور پیامبر در هنگام استقبال از او از جمله این تمهیدات است. این فیلم در زمان ساخت خود، اثر بسیار تاثیر گذاری بود، به گونه ای که حتی در سال های ابتدایی انقلاب اسلامی از تلویزیون ایران پخش شده و حتی در سینماها نیز اکران شد.

این فیلم سکانس های به یاد ماندنی بسیاری نیز دارد که اگر موردی به آنها اشاره کنیم می توان به سکانس اذان گویی بلال حبشی وهمچنین سکانس استقبال مردم مدینه از پیامبر اشاره کرد.

فیلم محمد رسول الله بسیار مدیون موسیقی متن خود است؛ موسیقی این فیلم ساخته موریس ژار و یکی از بهترین موسیقی های حماسی بوده که تاکنون ساخته شده است و اگر فیلم اثر موفقی شناخته می شود به دو دلیل است: نخست، موسیقی آن و سپس بازی هنرمندانی چون آنتونی کویین. این بازیگر مطرح سینمای جهان در هر دو ساخته مصطفی عقاد بسیار خوب ظاهر شده و در فیلم محمد رسول الله نیز در نقش حمزه ظاهر شد. همچنین در کنار او می توان به بازی خوب ایرنه پاپاس در نقش هند جگرخوار نیز اشاره کرد. از این فیلم یک نسخه عربی نیز ساخته شد اما به علت فقدان بازیگرانی چون آنتونی کویین هیچوقت به پای نسخه بین المللی نرسید.