ولادت کامل ترین نسخه خلقت، حضرت محمد مصطفی(ص) در هفدهم ربیع الاول سال عام الفیل، نوید پایان دوران غلبه جهل و خشونت را به همراه داشت. دورانی که روح و جان مردمان را فرا گرفته و بت پرستی و جهالت جای یگانه پرستی و روشن اندیشی نشسته بود. اشرافیت مایه شرافت و خرافه پرستی سکه رایج بود. در چنین شرایطی روحی بلند و متعالی و ظرفیتی سترگ که مهیای مهبط وحی الهی بود پا به عرصه وجود نهاد و دریچه های حیات ابدی را روی بشریت گشود. آری محمد(ص) آمد تا مفهوم انسان وانسانیت را تا اوج اعلا علیین معنا بخشد و ایمان به توحید را تثبیت کند. رسالت پیامبران سلف با وجود او کامل و سلسله نبوت به انجام رسید. وجود محمد(ص) موید