صحنه های خون ریزی در فیلم هایم، انگار به مجالس جشن و میهمانی می ماند! من همواره به دنبال این هستم که چیزی را تزئین کنم، به آن زیبایی و اعتبار ببخشم و سپس با یک خنجر به جانش افتاده و تکه تکه اش کنم. شاید به این دلیل است که بسیاری از لحظات شوک آور فیلم هایم، بسیار واقعی به نظر می آیند؛ درست در لحظه ای که شما انتظارش را ندارید، تمام آنچه را که در ذهنتان ساخته ام، می کشم! شاید بتوان تشابهاتی میان من و دیوید لینچ پیدا کرد. البته این شباهت ها مربوط به فیلم های ما نیستند؛ بلکه فکر می کنم رویکرد من و لینچ به سینما بسیار به هم نزدیک است. بله، هردوی ما متعلق به جریان سوررئالیسم هستیم. شاید مثل لینچ، من