دختران سیاه پوش پرچم ایران را بالای سر می برند و تماشاگران کف می زنند. فعالان افغانستانی، بیشتر از بقیه هموطنان شان را تشویق می کنند. افغانستانی های مقیم ایران، نیمی از سالن را پر کرده اند، در دو شب اجرای خصوصی «ندبه» بیضایی به کارگردانی آناهیتا زینی وند، تئاتری که صدای اعتراضی زنان است.

آنها در ایران متولد شده اند. می گویند تنها جایی که در آن احساس تبعیض نکرده اند، اینجا روی صحنه بوده. روی صحنه تئاتر ندبه پنجره ای برایشان گشوده شد؛ درکشوری که حالا کشور خودشان می دانند. بازیگران تجربه متفاوتی را از سر گذرانده اند و این روزها آرزویی ندارند جز اینکه تئاترشان مجوز اجرای عمومی بگیرد.