(بدان ای سالک راه خدا!) همنشینی موثر است. مصاحبت اثر دارد. نفس انسان خوپذیر است. انسانی که با انسانی مدتی به سر برده است، می بینی چنان از یکدیگر خو گرفته اند که احوالات هریک حکایت از دیگری می کند، بلکه مطلقا همنشینی اثر دارد. به قول شیخ اجل سعدی:

گلی خوشبوی در حمام روزی- رسید از دست محبوبی به دستم

بدو گفتم که مشکی یا عبیری- که از بوی دلاویز تو مستم

بگفتا من گلی ناچیز بودم- ولیکن مدتی با گل نشستم

کمال همنشین در من اثر کرد- وگرنه من همان خاکم که هستم

حالا این معنا را بالا ببرید، در مصاحبت با ملکوت عالم... اگر چنین توفیقی پیدا کردیم که توانستیم همواره و در همه حال عندالله حضور داشته باشیم چه خواهیم شد؟!(1)

___________________

1- آیت الله حسن زاده، مجموعه مقالات، ص 121