یک سال دیگر اگر دوام بیاورد، می شود 70سال؛ یعنی 70سال می گذرد از آن روزی که جلال آل احمد، نیما را به اینجا کشاند و کلنگ خانه اش را زمین کوبید تا پیرمرد را همسایه اش کند. در این سال ها، این سومین باری است که به دزاشیب می آییم.

هر بار از سر نگرانی ها، بیم ها و امیدهایی که اهل خبر مجبورند به پیگیری اش بشتابند. آخرین بار اسفند سال گذشته بود که آمدیم تا ببینیم در خانه سیمین و جلال چه خبر است؛ روزهایی که کارگران آنجا مشغول کار بودند و مسئول مرمت می گفت تا چند ماه دیگر، موزه خانه دانشور و آل احمد راه اندازی خواهد شد که خب هنوز هم نشده. این بار اما خبر از دل چند خانه آن سوتر، نبش خیابان رهبری