بیماری تیروئید به مجموعه اختلالاتی گفته می شود که روی این غده اثر می گذارد. تیروئید غده کوچک پروانه ای شکلی است که در جلوی گردن قرار گرفته است. این غده هورمون هایی ترشح می کند که در کارکرد تقریبا تمام اندام های بدن حتی نحوه ضربان قلب نقش دارد. ترشح بیش از اندازه هورمون های تیروئید موجب پرکاری و در نقطه مقابل ترشح ناکافی این هورمون ها، موجب کم کاری تیروئید می شود و بویژه در دوران بارداری خطرات عدیده ای را متوجه مادر و فرزند خواهد کرد.

هورمون های تیروئید جهت تکامل مغز و سیستم عصبی جنین ضروری اند. در سه ماهه نخست بارداری، جنین به وسیله جفت از هورمون های تیروئید مادر تغدیه می کند. در حدود 12 هفتگی، تیروئید جنین به کار می افتد، اما هنوز تا 18 یا 20 هفتگی قادر به تولید کافی هورمون های تیروئید نخواهد بود. هورمون های مرتبط با بارداری ازجمله گنادوتروپین کوریونی انسان و استروژن موجب افزایش ترشح هورمون های تیروئید می شود. در دوران بارداری، غده تیروئید در زنان سالم اندکی بزرگ تر می شود، اما نه آن قدری که براحتی در معاینات بالینی قابل لمس باشد. تشخیص مشکلات تیروئید در دوران بارداری به دلیل سطوح بالای هورمون های آن و سایر علائمی که هم طی بارداری و هم بر اثر اختلالات تیروئیدی بروز می کند، نیازمند دقت بالاست.

برخی علائم پرکاری تیروئید در دوران بارداری عبارتند از تندتر و نامنظم شدن ضربان قلب، لرزش دست، کاهش وزن بی مورد یا عدم رسیدن به اضافه وزن طبیعی بارداری. پرکاری تیروئید در بارداری معمولا بر اثر بیماری گریوز ایجاد می شود که نوعی بیماری خودایمنی است. چنانچه پرکاری تیروئید در دوران بارداری درمان نشود، ممکن است به سقط جنین، زایمان زودرس، تولد نوزاد با کمبود وزن، پره اکلامپسی، توفان تیروئیدی و نارسایی احتقانی قلب منجر شود. بیماری گریوز در مادر بندرت روی تیروئید جنین اثر می گذارد،حتی کسانی که برای درمان پرکاری تیروئید تحت درمان رادیواکتیو یا جراحی برداشتن تیروئید قرار گرفته اند، هنوز در بدن شان آنتی بادی TSI تولید می شود. این آنتی بادی درصورت افزایش تولید می تواند به جریان خون جنین راه پیدا کند. همان طور که TSI موجب افزایش تولید هورمون تیروئید در بدن مادر می شود، ممکن است تیروئید کودک را نیز مبتلا به پرکاری کند. عوارض پرکاری تیروئید در نوزادان عبارتند از: افزایش ضربان قلب که می تواند به نارسایی قلبی منجر شود، کمبود وزن و تحریک پذیری. بنابراین مادرانی که تحت درمان ید رادیواکتیو یا جراحی قرار گرفته اند، حتما باید در دوران بارداری از لحاظ سطح آنتی بادی TSI بررسی شوند و چنانچه سطح این آنتی بادی در بدنشان بالا تشخیص داده شود، سلامت جنین نیز باید از بابت ابتلا به عوارض مرتبط با تیروئید بررسی شود.