بازار محصولات کشاورزی به عنوان یکی از مهم ترین بخش های اقتصادی کشور محسوب می شود که بر اساس برآوردهای آماری، رقمی حدود 18 تا 22 درصد از سهم اشتغال کشور را در اختیار دارد. به دلیل درگیر بودن جمعیتی کثیر در زنجیره تولید تا مصرف بخش کشاورزی، هر سال نوسانات ایجادشده در طرف عرضه یا تقاضا، مجموعه ای از مشکلات را برای دولت پدید می آورد.

دولتی که سال هاست در بخش عرضه فعال شده است و تعاونی های روستایی و بسیاری نهادهای کوچک و بزرگ دیگر را به عنوان ذی نفعان بخش عرضه نیز تشکیل داده است. در کنار این مساله، واردات محصولات کشاورزی نیز یکی از مهم ترین دغدغه های تولیدکنندگان محسوب شده و آنها معتقدند که واردات بدون رویه در طول سال های گذشته، بنیان های این بخش را با خطر مواجه کرده است. اجرای سیاست های دستوری از سوی دولت و خارج کردن بازار از نقطه بهینه تعادلی، یکی از مهم ترین مواردی است که کارشناسان و تولیدکنندگان نسبت به آن انتقاد وارد می کنند. موضوعی که گفته می شود مانع دریافت سیگنال قیمتی توسط تولیدکننده و مصرف کننده می شود و عملا کارکرد نظام بازار را کاهش می دهد. در دورانی که بسیاری از کسب و کارهای سنتی نیز به سوی اینترنتی شدن حرکت می کنند، بخش کشاورزی نیز می تواند در کنار به روزرسانی سیستم های تولید خود، در بخش عرضه محصولات هم به صورت مستقیم ورود پیدا کند و مشکل عدم تقارن اطلاعاتی در قسمت های مختلف زنجیره تولید تا مصرف را مرتفع کند.باشگاه اقتصاددانان در آستانه ایام عید و سیاست سالانه دولت برای ورود مستقیم به این بخش، به بررسی سیاست های حمایتی دولت، راهکارهای کاهش مشکلات زنجیره محصول و افزایش کارآیی بازار پرداخته است.