باید آدمیان را از همان کودکی عادت داد به لمس اوراق و با لمس اوراق است که می شود اسباب ارتقای بینش فرهنگی را موجب شد. اگر در کشورهایی که بانی فضای مجازی و مدرنیته هستند همچنان ارتباط با کتاب حفظ شده، به همین دلیل است. آنها مدام سرمایه گذاری می کنند برای ارتباط انسان با کاغذ و قطع و اینجا محو شده ایم در فضای مجازی و دردسرهای آن. این درد دل های محمود عزیزی بازیگر پیشکسوت و استاد دانشگاه تهران است. او با این مقدمه تاکید می کند که مناسکی مانند کتابخانه گردی می تواند ولو در کوتاه مدت کمک کند به افزایش توجه به کتاب و ادبیات و ادامه می دهد: هرآنچه امروز بشر در اختیار دارد برآمده از میراث دیداری - شنیداری و در کنار آنها کتاب هایی است که این میراث را به زبان نوشتار درآورده اند. در کشورمان جایگاه کتاب در این سال ها نزول کرده است و اگر می بینیم در بسیاری از مسائل کلان مدیریتی دچار چالش شده ایم یک دلیلش همین بی توجهی به میراث غنی نوشتاری است.

او به کسانی اشاره می کند که هنوز کتابخانه برایشان بهترین محل برای کسب آرامش و رسیدن به تمرکز است و این افراد را مقایسه می کند با نوکیسه هایی که در خانه هایشان کتابخانه های بزرگ را برای فخرفروشی با کتب حجیم می آرایند. پس از این مقایسه، عزیزی از طرح استقبال کرده و امیدوار است در کنارش، کتابخانه ها غنی شوند و علاقه مندان را ناامید نکنند.

این بازیگر پیشکسوت امیدوار است این طرح به پز سیاسی بدل نشود و بهانه ای باشد برای آن که مشکلات کتابخانه های عمومی و کتابداران برطرف شود. عزیزی معتقد است که غارتگران در این ملک، کتاب سوزی راه انداختند چون می دانستند اگر فرهنگ را از ایران بگیرند چیزی برای مقابله نخواهد داشت. به اعتقاد محمود عزیزی در روزگار جنگ نرم بیشتر از قبل به گسترش ارتباط با کتاب نیاز هست و تقویت کتابخانه ها یعنی تقویت زیرساخت های توسعه، پس مسئولین در کتابخانه گردی حتما به دنبال دریافتن مشکلات حیطه کتابخانه ها و رفع ضربتی آنها باشند.