چند روزی است در قصبات تفلیس یا همان تیبیلیسی به سر می بریم. پایتخت گرجستان است. تفلیس به لفظ اهالی گرجی عبارت است از دو لفظ تبیلی یعنی گرم و سی یعنی شهر. دره است خفته بین دو کوه که گرمایش معروف است. در اطراف و اکناف هرچه برف ببارد و سرما شود هیچ اثر نمی گذارد. تفلیس اما فوق النهایه پرباران است. در افواه است که سالی صدو هفتاد و سه روز باران می بارد. گویا در سنن ماضیه، انقلابی در این قصبات رخ داده و مردمان سران حکومت قبل را سرنگون کرده اند. جالب آن که در این انقلاب اکثرا نسوان در کف خیابان ها بوده اند. تفلیس چندین دریاچه دارد و خوش آب و هواست. احشام و مراتع بسیار دارد و سوغات اولش زهرماری است و بعد از آن خشکبار. مرکبات ندارد و صیفی جات به وفور است....

ساعات کار دفاتر و ادارات از ده صبح است تا شش بعداز ظهر و مردمان بسیار خوشند. بسیار منازل و عمارات پارکینگ ندارند و عمارات ساخت شوروی گویا به ساخت پارکینگ اعتقادی نداشتند. یک آذری زبان نازنین را رویت فرمودیم که نانوایی بربری خاشخاشی خوب تیار می کند و به دست خلق ا... می دهد. در تفلیس پل هوایی مشاهده نفرمودیم. سر سراغ کردیم عارض شدند زیرگذر بسیار دارد و خلایق برای رد شدن از خیابان از زیر زمین گذر می کنند. رستورانات حلال نیز به وفور هست و طعام طیب و طاهر در دسترس است. در دوسیه تفلیس بسیار خواهیم نگاشت عجالتا این سیاهه را مطالعه بفرمایید من خدمت می رسم.