فرهادی تاکنون با مجموعه فیلم هایش جوایز مهمی از جشنواره های بزرگ دنیا به دست آورده که مهم ترین آنها بی شک دو اسکاری است که برای فیلم های «جدایی نادر از سیمین» و «فروشنده» کسب کرد. او با ساخت فیلم تازه اش نشان داده که قصد دارد مرزهای بزرگ تری را جابه جا کند. مرزهایی که شاید تصور ترسیم آن در سال های قبل برای یک ایرانی به یک رویا شبیه بود اما فرهادی نشان داد که می توان با کار سخت و جدی و البته نبوغ و استعداد به این امر دست پیدا کرد. الخاندرو گونزالس ایناریتو، آلفونسو کوارن و گیرمو دل تورو سه نام معروف دنیای سینما هستند. از سال 2014 تا 2018 و در پنج دوره ای که اسکار در آن برگزار شده، این سه کارگردان مکزیکی در چهار دوره برنده جایزه بهترین کارگردانی بوده اند. این اتفاقی است که درباره چهره های مهمی از سینماهای دیگر جهان نیز به وقوع پیوسته است. حالا اصغر فرهادی چنین مسیری را طی می کند. او از ایران کار خود را آغاز کرده و اکنون در حال درخشش در جهان سینما است. به همین سادگی می توان از دیدگاه سینمایی بر این نکته تاکید کرد که فرهادی تبدیل به یک شاه ماهی بزرگ در سینمای ایران شده است. با همه این اوصاف اما فرهادی امروز ویژگی دیگری دارد که او را فارغ از جهان سینما تبدیل به یک ستاره در آسمان سرزمین ما کرده است. فرهادی با دغدغه و وسواسی عجیب، همان گونه که در فیلمسازی اش آن را نشان داده، از ایران سخن می گوید. او اذعان می کند که آرزویش همیشه فیلمسازی در ایران بوده و خواهد بود. فرهادی به وضعیت جعفر پناهی واکنش نشان می دهد و در این میان واکنشی نیز به برجام دارد. فرهادی بی بدیل از ایران سخن می گوید و حتی با آنکه یک فیلم تمام اسپانیایی به زبان اسپانیولی ساخته اما ترجیح می دهد در نشست خبری فیلم نیز به فارسی سخن بگوید.