تصور اینکه تیمی بجز برزیل از این دسته به عنوان سرگروه بالا خواهد رفت، تصویر بسیار دور از ذهنی است و این بویژه پس از تحول آشکاری است که روی کارآمدن «تیته» 57 ساله در این تیم از سال 2016 به وجود آورده و همه را به زیر سایه «سله سائو» برده است. تیته در زمان مربیگری در اینتر ناسیونال پورتو الگره و کورین تیانس هم موفق بود اما توفیق بزرگ تر وی به اوج رساندن مجدد برزیلی است که با همین نفرات و بازیگران نامرادی های زیادی را در دومین دوره مربیگری لوییس فیلیپه اسکولاری و سپس دونگا تجربه کرده بود. حاکم مطلق پیکارهای انتخابی جام جهانی 2018 در منطقه امریکای جنوبی به لطف بهره وری از کوتینیو، مارسلو، پائولینیو، داگلاس کاستا، ویلیان و البته نیمار به سختی برای سوئیس، کاستاریکا و صربستان قابل دستیابی خواهد بود و اگر برآوردهای یکی دو سال اخیر صحیح باشد حریف بازدارنده اصلی ژرمن ها در راه تجدید قهرمانی شان هم خواهد بود.

با این اوصاف سه تیم دیگر گروه پنجم فقط برسر کسب دومین مجوز صعود از این گروه رقابت دارند و یکی از آنها سوئیس است که با هدایت ولادیمیر پیکوویچ صربستانی می کوشد روزهای خوش خود در زمان سرمربیگری اونمار هیتسفیلد راتکرار کند و یک بار دیگر مانند آن ایام در رقابت های انتخابی یک جام بزرگ به توفیق مورد نظر خویش برسد. البته صربستان هم مدعی جدی صعود از گروه پنجم خواهد بود و با هدایت ملاون کرستاییچ و با گلزنان چیره دستی مانند الکساندر میتروویچ با سابقه بازی در فولام و نیوکاسل انگلیس و بازی سازی نمانیا تایچ که در قلب خط میانی منچسرتریونایتد جلب نظر می کند، به آینده خود امیدوار است. آیا برای کاستاریکا هم بختی متصور است؟ در پاسخ باید گفت در تیمی که اسکار رامیرز سرمربی آن است، کیلور ناواس سنگربان پر انعطاف رئال مادرید و برایان روینر که در اسپورتینگ لیسبون گل می زند، مردانی هستند که از هر جهت تجربه میدان های بزرگ را دارند.