امشب نوبت برزیل است تا در جام جهانی به میدان برود. برزیل را خیلی ها مدعی اصلی قهرمانی در جام بیست و یکم می دانند و این مدعی زخم خورده از جام بیستم، حالا بیش از هر زمان دیگری تشنه انتقام است و جام.

خود برزیلی ها می گویند هر بار که جام جهانی برگزار می شود باید قهرمانش برزیل باشد. اگر این اتفاق افتاد که هیچ، اما اگر نیفتاد حتما اتفاق عجیبی رخ داده است. بیراه هم نمی گوید. برزیل با پنج قهرمانی در جام جهانی تنها تیم 5 ستاره این تورنمنت است. اما برزیلی ها به اندازه این پنج قهرمانی یا حتی بیشتر، اتفاقات عجیب به یاد می آورند که آنها را از دستیابی به قهرمانی های بیشتر محروم کرده است. آخرینش همان باخت 7 بر یک مقابل آلمان در جام جهانی 2014 است؛ شکستی تحقیرآمیز که زخم آن فقط با بردن جام جهانی در روسیه التیام می یابد.

برزیل در جام جهانی 1998 با داستان حاشیه ای و عجیب و غریب رونالدو، فینال را به فرانسه واگذار کرد. آنها در دو جام جهانی 1982 و 1986 هم با آن تیم رویایی که سوکراتس، زیکو، ادر، کاره کا، فالکائو و جونیور ستاره هایش بودند، خود را مستحق قهرمانی می دانستند، اما در هر دو جام ناباورانه به ایتالیا و فرانسه باختند.

جام جهانی 1978 هم با تبانی آرژانتین و پرو از دست برزیلی ها پرید، وقتی آرژانتین 6 گل به پرو زد تا برزیل بدون شکست فقط به دلیل با تفاضل گل از گردونه رقابت ها خارج شود. برزیلی ها در جام جهانی 1966 هم یکی از بهترین تیم های تاریخشان را داشتند و آماده بودند برای سومین قهرمانی متوالی، اما مصدومیت ناگهانی پله در همان ابتدای جام، باعث شد برزیل حتی از گروهش هم بالا نیاید.

حالا اما برزیلی ها آماده اند برای این که یک بار دیگر در جام جهانی تاریخ ساز شوند. آنها از ستاره ششم حرف می زنند و از پایان دادن به تابوی قهرمانی یک تیم آمریکایی در اروپا پس از 60 سال. حریف نخست برزیل در این مسیر تیم ملی سوئیس است؛ تیمی که در مقایسه با تیم های قبلی سوئیس بهتر است، اما فاصله دارد با تیمی که بخواهد در همین ابتدای جام برزیل را متوقف کند.

امشب ساعت 22 و 30 دقیقه برزیلی ها در ورزشگاه روستوف، به مصاف سوئیس می روند. این بازی جذاب را از دست ندهید.