وقتی یواخیم لوو در ترکیب نهایی تیمش برای جام جهانی روی اسم لروی سانه و ماریو گوتزه خط قرمز کشید، صدای انتقاد خیلی ها بلند شد، اما این حقیقت هم نادیده گرفته نشد که آلمان ها به قدری قدرتمند و منسجم هستند که مربی اش نیازی به استفاده از این دو ستاره نمی بیند. تیم قهرمان جام جهانی 2014 در حالی فردا به مصاف مکزیک می رود که تجربه تلخ دو قهرمان دوره قبل را مدنظر خود دارد.

ایتالیایی ها که در 2006 به قهرمانی رسیدند، در آفریقای جنوبی ناکام بزرگ نام گرفتند و در همان مرحله گروهی حذف شدند. اسپانیا نیز پس از قهرمانی در 2010 نتوانست در برزیل 2014 به توفیقی برسد و در همان مرحله گروهی خداحافظی زودهنگامی داشت. شاگردان لوو برای آنکه نشان دهند نمی خواهند به هیچ وجه اسیر چنین سندروم مرگباری شوند، به دنبال شروعی قدرتمند مقابل مکزیکی ها هستند و دوست دارند با دبل قهرمانی به اولین تیم بعد از برزیل در سال 1962 تبدیل شوند که به دو قهرمانی پی در پی رسیده است. یواخیم لوو هم در صورت قهرمان کردن تیمش می تواند در کنار ویتوریو پوزو قرار بگیرد؛ پوزو در سال های 1930 و 1934 اروگوئه را به دو قهرمانی پیاپی رساند. این دوازدهمین دیدار دو تیم در بازی های بین المللی به حساب می آید که کفه ترازو به سمت ژرمن ها سنگینی می کند. به طوری که پنج بازی را برده و در پنج بازی دیگر به مکزیک باخته است. تنها شکست آنها مقابل مکزیک به سال 1985 در دیداری دوستانه باز می گردد. از سوی دیگر، آمار و ارقام می گوید که دیگر تیم های این گروه باید برای مقام دومی در رقابت باشند. آلمان ها از جام جهانی 90 ایتالیا به بعد در تمام ادوار، در مرحله گروهی به عنوان تیم صدرنشین صعود کرده اند.