احداث مسجد گوهرشاد حدود 600 سال قبل در سال 794 شمسی با همت فردی به نام گوهرشاد خانم همسر شاهرخ بن تیمور گورکانی و در دوران استانداری پسرش بایسنقر میرزا، در ضلع جنوبی حرم رضوی آغاز شد و در سال 797 شمسی به اتمام رسید.

بانو گوهرشاد یکی از زنان نامدار عصر تیموری و مورد احترام امیر گورکانی بوده و در امور مملکتی مورد مشورت قرار می گرفته است. وی در هرات به قتل رسید و در مدرسه گوهرشاد هرات در کنار مزار شوهرش شاهرخ میرزا و فرزندش بایسنقر میرزا مدفون شد. مسجد گوهرشاد و مدرسه و خانقاه هرات نیز از آثار اوست. نام او در دو محل از بنای مسجد، یکی در بالای در ورودی ایوان دارالسیاده و دیگری در کتیبه ایوان مقصوره با خط زیبای شاهزاده بایسنقر میرزا با کاشی معرق به عنوان بانی مسجد نگاشته شده و به یادگار مانده است.