مدتی پیش دانشمندان در پی یک همکاری بین المللی توانستند سیاره فراخورشیدی زمین مانندی با نام GJ 536 را کشف کنند. این سیاره فراخورشیدی، بزرگ تر از زمین و البته کوچک تر از دیگر سیاره های بزرگ منظومه شمسی مانند اورانوس و نپتون است.

سیاره GJ 536 تقریبا 6/5 برابر حجم زمین است و نسبت به سیاره های بزرگ تر دیگر، شباهت هایی با زمین دارد. این سیاره به دور یک ستاره کوتوله قرمز می چرخد که از خورشید ما کوچک تر است، اما گرمای زیادی از خود تولید می کند و به اندازه کافی نور به این سیاره می رساند. هر دوره چرخش این سیاره به دور ستاره کوتوله قرمز 7/8 روز طول می کشد.

متاسفانه این سیاره تازه کشف شده، آنقدر به ستاره خود نزدیک است که نمی تواند قابل سکونت باشد. اما وجود آن، دانشمندان را به کشف سیاره ای قابل سکونت و مشابه زمین، امیدوار کرده است. آنها می گویند، قطعا می توانند سیاره های کم حجم دیگری در این مدار پیدا کنند که دورتر از این ستاره بوده و دوره چرخش آنها از 100 روز تا چند سال باشد. بنابه گفته این دانشمندان سیاره های فراخورشیدی سنگی معمولا به صورت گروهی یافت می شوند. بنابراین بزودی می توانند سیاره ای نزدیک این ابرزمین پیدا کنند. آنها می گویند اگر سیاره های قابل سکونت پیدا کنند، تحقیقات بیشتری انجام می دهند تا بتوانند شکل جدیدی از حیات در آنجا کشف کنند. ناسا در حال ساخت تلسکوپی به نام WFIRST است که تا اواسط سال 1399/ 2020 به بهره برداری خواهد رسید و اخترشناسان با آن بهتر می توانند احتمال وجود حیات در سیاره های دیگر را ردیابی کنند.

گرچه تاکنون سیاره های فراخورشیدی مانند پروکسیما - بی کشف شده که شبیه زمین است و به نظر سیاره ای قابل سکوت می آید. اما پیدا کردن حیات در سیارات دیگر می تواند درهای جدیدی به روی اکتشافات فضایی باز کرده و تا 20 یا 30 سال آینده بتوان دوربین ها و ربات های با فناوری بالا را به برخی از این سیاره ها فرستاد و آنجا را جست وجو و مکانی برای سکونت پیدا کرد.