الان دو، سه روز است که ملت حمید هیراد را دست گرفته اند که چرا زبان بسته در کنسرت جای آواز خواندن، لب زده است؟

ما می گوییم الان دوران زبان بسته ها و لب زن هاست.

مثلا سال هاست که توی سیاست همه لب می زنند؛ یعنی یکی دیگر، یک جای دیگر، یک چیزی را دیکته می کند، اینها روی صدای او لب می زنند؛ مثل وزرای احمدی نژاد.

توی اقتصاد هم اکثرا زبان بسته هستند؛ یعنی یک چیزی را می بینند یا می دانند، اما به زبان نمی آورند؛ مثل وزرای روحانی.

درواقع ما الان در همه چیز، مخاطب جنس یک بارمصرف هستیم. کنسرت هامان از شجریان رسیده به بهنام بانی و حمید هیراد.

از حبیبی رسیدیم به بقایی و مشایی و....

از شایگان رسیدیم به پورازغیره.

از سینمای مستقل رسیدیم به سینماگران مستتر در بودجه و اسپانسر.

از هنر ترانه اجتماعی رسیدیم به دکان ترانه عشقی- اشتباهی.

از روشنفکر رسیدیم به «کارشناس».

از اکتیویست رسیدیم به پروپوزالیست.

از مناظره در دانشگاه و خیابان رسیدیم به کامنت در توییتر.

از آزادی اجتماعی رسیدیم به آزادی یواشکی.

از روزنامه نگاری رسیدیم به روابط عمومی.

از نویسنده آزاداندیش رسیدیم به نویسنده کانتنت پرووایدر.

از فعالیت سیاسی رسیدیم به فعالیت اقتصادی.

از عشق وعاشقی رسیدیم به دایرکت و لایک طرف.

جمع بندی: سوفیا... عشقم... من میدون دوم هستم و عاشقم در کنسرت عشق تو لب بزنم.