«سال ها پیش از زبان شیرین مرحوم دکتر رضازاده شفق شنیدم که می گفت: «انتقاد» ورزش ملی ایرانی هاست. هرکس صبح که از خواب برمی خیزد در یک صف طولانی از مردم قرار می گیرد و با باز کردن دست های خود به دو طرف همۀ کسانی را که پیش روی هستند مورد انتقاد قرار می دهد. غافل از اینکه عده زیادی پشت سر او ایستاده اند و با دست به او اشاره می کنند. اما متاسفانه باید بدانیم که این ورزش ملی جامعه را سالم تر نمی کند چون لبه تیز عیب جویی هرگز متوجه خود انتقادکننده نمی شود و افزون بر این، متاسفانه مردم انتقاد را جانشین اقدام به حساب می آورند.»

جامعه شناسی خودمانی (چرا درمانده ایم؟)

حسن نراقی در «جامعه شناسی خودمانی» به شکلی صادقانه مشکلات اجتماعی ما را بازگو می کند و معتقد است اگر باخودمان رو راست باشیم، آشکارا در رفتارهای روزمره و ناخودآگاه مان این مشکلات را می بینیم.

ارسال دیدگاه