مرکز پژوهش های مجلس وضعیت موجود و ابعاد مساله ازدواج دختران در سنین پایین را مورد ارزیابی قرار داد. به گزارش خانه ملت، براساس آخرین پیمایش ارزش ها و نگرش های ایرانیان که در سال 1394 منتشر شده است 47 درصد پاسخگویان مناسبت ترین سن برای ازدواج دختران را 16 تا 20 سال و 39 درصد نیز 21 تا 25 سال دانسته اند.

در سال های اخیر نیز بالاترین فراوانی ازدواج دختران در کشور در گروه سنی 15 تا 19 سال (با 196 هزار و 592 مورد) و گروه سنی 20 تا 24 سال (با 204 هزار و 202 مورد) ازدواج قرار دارد. همچنین در سال های 1391 تا 1395 از 9/4تا 6/5درصد (حدود 40 هزار) از کل ازدواج های ثبت شده در کشور نیز در گروه سنی 10 تا 14 سال قرار دارد. هرچند در این گروه سنی در کنار این آمار باید وجود آمار غیررسمی را نیز در نظر گرفت؛ ازدواج های ثبت نشده ای که عموما بین مهاجرین و اتباع غیرایرانی روی می دهد.

این گزارش می افزاید: اگرچه درخصوص مصداق ازدواج در سنین پایین اختلاف نظر وجود دارد و برخی حتی ازدواج های زیر 24 سال را نیز ازدواج در سنین پایین در نظر گرفته اند، با این حال به طور کلی ازدواج زیر 18 سال و علی الخصوص 10 تا 14سال برای دختران به عنوان مصداق ازدواج در سنین پایین در نظر گرفته می شود. گزارش مرکز پژوهش های مجلس توضیح می دهد که ازدواج در گروه سنی 10 تا 14 سال برحسب سن زوجه، اگرچه در تمام استان های کشور مشاهده می شود، اما به صورت خاص در مناطق روستایی، عشایری و حاشیه شهرها متمرکز است. نسبت ازدواج های این گروه سنی به کل ازدواج ها نشان می دهد که نوع این استان ها از نظر توسعه یافتگی و محروم بودن به گونه ای است که نمی توان حکم واحد و یکسانی را درباره آنها صادر کرد.

برای مثال استان های محرومی چون کهگیلویه وبویراحمد و ایلام دارای رتبه بسیار پایین و استان آذربایجان شرقی و خراسان رضوی که توسعه یافته تر هستند رتبه بالاتری را در این موضوع به خود اختصاص داده اند. از همین رو به نظر می رسد نقش عامل فرهنگی در رتبه بندی استان های مختلف در این موضوع بسیار پررنگ است.