چاپ و نشر کتاب های پرفروش بین المللی در کشور ما همیشه با چالش ها و اما و اگرهای بسیاری همراه بوده و بخش عمده ای از این اما و اگرها به بحث عدم عضویت ایران در کنوانسیون جهانی حق نشر برمی گردد. وجه مصداقی این ماجرا، از ترجمه آثاری منشا می گیرد که در ایران چاپ و منتشر می شوند و نه نویسنده و نه ناشر بین المللی آن هیچ حقی در قبال اثری که از آنها در کشور ما ترجمه می شود ندارند و از طرفی دیگر، میدان نشر و ناشران ایرانی هم اصولا به میدانی برای مسابقه تبدیل می شود و هر کس گوی سبقت را زودتر به دست بیاورد خود را به عنوان اولین ناشر معرفی می کند و قدر و منزلتی برای خود قائل می شود که تقریبا هیچ وجه حرفه ای ندارد جز بازار گرمی برای فروش.