پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در 1991 چندین کشور مستقل فارسی زبان به فهرست کشورهایی که زبان رسمی آنها فارسی بود، افزوده شد. تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان. پیش از آن ایران و افغانستان و پاکستان و حتی بخش هایی از هند (علی الخصوص هند پیش از استعمار) هم فارسی را به عنوان زبان کاربردی استفاده می کردند. کافیست سفری به استانبول کرده باشید تا با انبوه نوشته های فارسی و اشعار فارسی گویان کهن بر در و دیوار مساجد و موزه ها و روی سنگ قبرهای قدیمی مواجه شوید. همه اینها نشان می دهد که هر قدر فارسی در حوزه اروپا و امریکا، زبان مهجور و سختی باشد و بتوان گناه نرسیدن پای ادبیات فارسی به آن سوی زمین را به