به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب mehrzad shabani

  • مهرزاد شعبانی، وحید ولیپور دهنو*، محمدرضا تابنده، مهدیه ملانوری شمسی
    سابقه و هدف

    پروتیین شوک گرمایی 70 (HSP70) و لون پروتیاز یک (LONP1) به عنوان شاخص استرس میتوکندریایی در نظر گرفته می شود که برای زنده ماندن سلول ضروری است. بنابراین، هدف این پژوهش بررسی تاثیر ورزش استقامتی بر تغییرات HSP70 و LONP1 در موش های دیابتی بود.

    مواد و روش ها

    تحقیق حاضر از نوع تجربی بود که در آن 30 سر موش آزمایشگاهی نر بالغ به طور تصادفی و یکسان (ده تایی) به گروه های کنترل (C)، دیابتی (D) و دیابتی - ورزش (DE) تقسیم شدند. دیابت به وسیله تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین القا شد. تمرین استقامتی برای 8 هفته انجام شد. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، عضله EDL موش ها جدا شد. مقادیر گلوکز، انسولین و HSP70، LONP1 و شاخص مقاومت به انسولین اندازه گیری شد.

    نتایج

    سطوح انسولین، گلوکز خون و مقاومت به انسولین در گروه DE نسبت به گروه D به شکل معناداری کاهش یافت (0/05>P). همچنین، سطوح پروتیین HSP70 گروه DE نسبت به گروه D به شکل معنا داری افزایش یافت (0/05>P) و در گروه D نسبت به گروه C به شکل معناداری کاهش یافت (0/05>P). همچنین تمرین باعث افزایش معنا دار بیان سطوح LONP1 در گروه DE در مقایسه با گروه D شد (0/05>P). همچنین سطوح LONP1 در گروه D در مقایسه با گروه C به شکل معناداری افزایش یافت (0/05>P).

    نتیجه گیری

    گزارش ها نشان می دهد که دیابت می تواند سطوح HSP70 را کاهش و LONP1 را افزایش دهد. همچنین، ورزش استقامتی با افزایش بیان پروتیین های HSP70  و LONP1 می تواند عملکرد میتوکندری را که در دیابت دچار اختلال شده است، تقویت کند. همچنین باعث بهبود شاخص مقاومت به انسولین شود.

    کلید واژگان: ورزش هوازی, دیابت, مقاومت به انسولین, HSP70, LONP1}
    Mehrzad Shabani, Vahid Valipour-Dehnou*, Mohammad Reza Tabandeh, Mahdieh Molanouri Shamsi
    Background

    Heat shock protein 70 (HSP70) and lon protease 1 (LONP1) are thought to be indicators of mitochondrial stress, which is essential for cell survival. This study aimed to investigate the effect of endurance exercise on changes in HSP70 and LONP1 in diabetic mice.

    Materials and Methods

    This study was experimental and thirty adult mice were randomly and equally divided into three groups: control (C; n=10), diabetic (D; n=10) and diabetic-exercise (DE; n=10). Diabetes was induced by intraperitoneal injection of streptozotocin. Aerobic endurance training was performed for eight weeks. 48 hours after the last training session, glucose, insulin, HSP70 levels, LONP1 levels and insulin resistance index were measured.

    Results

    Insulin, blood glucose levels and insulin resistance in group DE decreased significantly compared to group D (P<0.05). Also, HSP70 protein levels in group DE increased significantly compared to group D (P<0.05) and in group D compared to group C decreased significantly (P<0.05). A period of endurance training significantly increased the expression of LONP1 protein levels in DE group compared to group D (P<0.05). LONP1 protein levels in group D increased significantly compared to group C (P<0.05), also.

    Conclusion

    Reports show that diabetes can decreases the levels of HSP70 and increases LONP1. Also, endurance exercise can enhance impaired mitochondrial function in diabetes by increasing the expression of HSP70 and LONP1 proteins. It also improves the insulin resistance index.

    Keywords: Aerobic exercise, Diabetes, Insulin resistance, HSP70, LONP1}
  • مهرزاد شعبانی، وحید ولیپور دهنو*، محمدرضا تابنده، مهدیه ملانوری شمسی
    سابقه و هدف

    پروتیین شوک گرمایی 60 (HSP60) یک شاخص استرس میتوکندری است و در بهبود عملکرد میتوکندری نقش دارد. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر ورزش استقامتی هوازی بر تغییرات پروتیین شوک گرمایی 60 و مقاومت به انسولین در موش های دارای دیابت نوع دو بود.

    مواد و روش ها

     30 سر موش سوری نر بالغ آزمایشگاهی به طور تصادفی و یکسان به سه گروه کنترل (C)، دیابتی (D) و دیابتی - ورزش (DE) تقسیم شدند. دیابت به وسیله تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین القا شد. تمرین استقامتی هوازی پنج جلسه در هفته برای هشت هفته انجام شد. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، مقادیر گلوکز، انسولین و HSP60  و شاخص مقاومت به انسولین اندازه گیری شد.

    نتایج

    سطوح انسولین و گلوکز خون و مقاومت به انسولین در گروه DE نسبت به گروه D به شکل معناداری کاهش یافت (0/001=P). همچنین، سطوح پروتیین HSP60 گروه DE نسبت به گروه D به شکل معناداری افزایش یافت (0/05>P) و در گروه D نسبت به گروه C به شکل معناداری کاهش یافت (0/05>P). همچنین نتایج نشان داد که بین HSP60 و مقاومت به انسولین در هر سه گروه همبستگی منفی وجود دارد (0/001=P،0/930-r=). 

    نتیجه گیری

    دیابت سطوح HSP60 را کاهش و ورزش استقامتی هوازی سطوح آن را افزایش می دهد. همچنین، ورزش استقامتی با افزایش بیان پروتیین HSP60 می تواند عملکرد میتوکندری مختل شده در دیابت را تقویت کند و باعث بهبود شاخص مقاومت به انسولین شود.

    کلید واژگان: تمرین استقامتی, HSP60, مقاومت به انسولین, دیابت, موش سوری}
    Mehrzad Shabani, Vahid Valipour-Dehnou*, MohammadReza Tabandeh, Mahdieh Molanouri-Shamsi
    Background

    Heat shock protein 60 (HSP60) is considered as an indicator of mitochondrial stress and plays a role in modulating mitochondrial dysfunction. This study aimed to investigate the effect of aerobic endurance exercise on changes in heat shock protein 60 and insulin resistance in mice with type 2 diabetes.

    Materials and Methods

    Thirty adult mice were randomly and equally divided into three groups: control (C), diabetic (D) and diabetic-exercise (DE). Diabetes was induced by intraperitoneal injection of Streptozotocin. Aerobic endurance training was performed five sessions per week for eight weeks. 48 hours after the last training session, glucose, insulin and HSP60 levels and insulin resistance index were measured.

    Results

    Insulin and blood glucose levels and insulin resistance in group DE decreased significantly compared to group D (P<0.05). Also, HSP60 protein levels in group DE increased significantly compared to group D (P<0.05) and decreased significantly in group D compared to group C (P<0.05). Also, the results showed that there was a negative correlation between HSP60 and insulin resistance in all three groups (P= 0.001, r= 0.930).

    Conclusion

    Diabetes lowers HSP60 levels and aerobic endurance exercise increases its levels. Also, endurance exercise can enhance mitochondrial function in diabetes by increasing HSP60 protein expression. It improves the insulin resistance index, also.

    Keywords: Aerobic exercise, Diabetes, Insulin resistance, HSP60, Mice}
  • فرانک بلاغی اینالو *، فرزانه ابوالفتحی، مهرزاد شعبانی، علی اکبر علی زاده
    زمینه و هدف
    فعالیت ورزشی، وسیله مناسب و کم هزینه برای پیشگیری و درمان بیماری دیابت نوع دو محسوب می شود. اخیرا مایوکاینی به نام آیریزین شناسایی شده که نقش مهمی در تبدیل بافت چربی سفید دارد و حساسیت به انسولین را تنظیم می کند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر چهار هفته تمرین هوازی بر سطوح آیریزین و شاخص مقاومت به انسولین زنان دیابتی نوع دو بود.
    روش تحقیق: در این مطالعه نیمه تجربی،24 زن دارای بیماری دیابت نوع دو به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تمرین هوازی و کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت 4هفته (5جلسه در هفته) به اجرای تمرینات هوازی با شدت 55-80 درصد ضربان قلب بیشینه بر روی تردمیل پرداختند. گروه کنترل در مدت تمرین هیچ گونه فعالیت بدنی نداشتند. نمونه های خونی 48 ساعت قبل و بعد از آخرین جلسه تمرینی گرفته شد و سرم حاصل برای اندازه گیری سطوح آیریزین، گلوکز و انسولین استفاده گردید. داده ها به وسیله آزمون های تی وابسته، کوواریانس و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند. سطح معنی داری 05/0>P در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    نتایج افزایش معنی دار آیریزین و کاهش مقاومت به انسولین و گلوکز را در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل نشان داد (05/0>P). تفاوت بین دو گروه در میزان آیریزین و گلوکز معنی دار بود (05/0>P)؛ ولی ارتباط معنی داری بین آیریزین و مقاومت به انسولین مشاهده نشد (05/0
    نتیجه گیری
    تمرین هوازی از طریق تاثیر مطلوب بر سطوح آیریزین و شاخص مقاومت به انسولین، عامل کارآمدی برای بهبود عوارض در بیماران دیابتی نوع دو است.
    کلید واژگان: آیریزین, تمرین هوازی, دیابت نوع دو, مقاومت به انسولین}
    Faranak Balaghi Inaloo*, Farzaneh Abolfathi, Mehrzad Shabani, Aliakbar Alizadeh
    Background And Aim
    Physical activity is an appropriate cost-effective means for the prevention and treatment of type II diabetes. Irisin, a recently identified myokine seems to have an important role in the transformation of white fat tissue and regulation of insulin sensitivity. The current study aimed at investigating the effect of aerobic training on serum levels of irisin and insulin resistance in women with type II diabetes.
    Materials And Methods
    In this semi- experimental study, 24 women with type II diabetes were objectively selected and randomly assigned into two equal groups of aerobic training and control. The exercise group undertook a 4 week (5 times a week) run aerobic exercise on a treadmill with 55-80 percent of maximum heart rate intensity. The control group did not have any physical activities. Blood samples were taken before and 48 hours after the last training session and serum levels of blood glucose and insulin were assessed. The obtained data was analyzed using paired t-test and covariance analysis. The significant level was P
    Results
    The Results showed significant increase in the irisin and reduce in insulin resistance and glucose in exercise group compared with the control group (P
    Conclusion
    Aerobic exercise, through a favorable impact on irisin levels and insulin resistancecan act as an effective factor to improve the complications in type II diabetics.
    Keywords: Irisin, Aerobic training, Type II diabetes, Insulin resistance}
  • فرزانه ابوالفتحی، مهرزاد شعبانی، علی اکبر علیزاده
    مقدمه
    هورمون اینکرتین پپتید شبه گلوکاگون نوع یک ( (GLP-1به تنظیم غلظت انسولین و گلوکز کمک می کند، اما اثرات تمرین حاد هوازی بر پاسخ GLP-1مشخص نیست. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرین حاد هوازی بر سطوح سرمی GLP-1، گلوکز و انسولین بود.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه ی نیمه تجربی، 20 زن مبتلا به دیابت نوع دو به طور تصادفی به دو گروه تجربی (10=تعداد) و شاهد (10=تعداد) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت یک جلسه، به فعالیت هوازی (دویدن بر روی تردمیل با شدت متوسط 75-65 درصد ضربان قلب بیشنه تا حد واماندگی) پرداختند. نمونه های خون قبل از فعالیت، بلافاصله و 24 ساعت پس از فعالیت برای اندازه گیری سطوح GLP-1، گلوکز و انسولین جمع آوری شدند.
    یافته ها
    نتایج تحقیق نشان داد که هیچ یک از تغییرات سطوح GLP-1، گلوکز و انسولین معنی دار نبود (05/0P>). هم چنین نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد بین سطوح GLP-1 و گلوکز ارتباط معنی داری وجود دارد (05/0>P).
    نتیجه گیری
    نتایج حاکی از این است که انجام فعالیت حاد هوازی با شدت متوسط تا حد واماندگی بلافاصله و 24 ساعت بعد از فعالیت، اثری بر سطوح GLP-1 سرم، گلوکز و انسولین در زنان مبتلا به دیابت نوع دو ندارد.
    کلید واژگان: فعالیت هوازی, GLP, 1, زنان دیابتی نوع دو}
    Farzaneh Abolfathi, Mehrzad Shabani, Aliakbar Alizadeh
    Introduction
    The glucagon-like peptide-1 (GLP-1), is a neuropeptide and an incretin that helps regulate glucose and insulin concentrations. The effects of acute aerobic exercise however on the response of GLP-1 are unclear. The purpose of this study was to investigate the effect of acute aerobic exercise on glucagon -like peptide-1 (GLP-1) serum levels, glucose and insulin in women with type II diabetes mellitus.
    Materials And Methods
    In this study, 20 patients with type II diabetes were enrolled in two groups (experimental and control). The experimental group underwent aerobic training one times (running on treadmill) with moderate intensity 65-75% HR max to exhaustion. Blood samples before exercise, immediately after and 24 hours after exercise were collected for measuring GLP-1, glucose and Insulin.
    Results
    Results showed that none of sampling time effects on GLP-1, glucose and insulin were significant (p>0.05). also, Pearson correlation showed that was significant relationship between GLP-1 changes levels and glucose (p
    Conclusion
    Results indicate that in women with type II diabetes, acute aerobic exercise, with moderate intensity to exhaustion immediately and 24 hours after exercise has no effect on serum levels of GLP-1, glucose and insulin.
    Keywords: Aerobic exercise, GLP, 1, Women with Type II diabetes}
سامانه نویسندگان
  • مهرزاد شعبانی
    شعبانی، مهرزاد
اطلاعات نویسنده(گان) توسط ایشان ثبت و تکمیل شده‌است. برای مشاهده مشخصات و فهرست همه مطالب، صفحه رزومه ایشان را ببینید.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال