فیلم دانکرک (Dunkirk) جدیدترین ساخته کریستوفر نولان با نگاهی متفاوت به جنگ جهانی دوم پرداخته است. این فیلم از نظر مضمون، فیلمنامه و همچنین از لحاظ فنی اثری قابل توجه است. دانکرک نولان درست در نقطه مقابل «نجات سرباز رایان» ساخته استیون اسپیلبرگ قرار می گیرد و دلیل این تقابل نیز نوع نگاه نولان به موضوع جنگ و همچنین عملکرد سربازان و نظامیان در مقابل جنگ است. در واقع فیلم «نجات سرباز رایان» بحث سلحشوری را مبنای قصه گویی قرار داده بود اما در «دانکرک» بحث هراس از جنگ و تاثیرات منفی آن بر روح و روان و اعصاب سربازان دیده می شود. «دانکرک» همچنین به مبحث پیاده شدن نیروهای متفقین در جبهه نرماندی و مسائل پس از آن یعنی تخلیه قوای انگلیس و عقب نشینی های جبهه مقابل می پردازد. این فیلم جدای از بحث جوهره و مضمون داستان از جهت نوع نگارش و ساختار فیلمنامه نیز اثری قابل توجه است. بازی با زمان، شکست زمان و ترکیب چند داستان موازی در این فیلم نکات قابل توجه و زیادی را برای آموختن ارائه می کند.

«دانکرک» همچنین به لحاظ فنی فیلم خوش ساختی است، اگرچه برای قضاوت نهایی درباره ویژگی های فنی، تصویربرداری و جلوه های ویژه یک اثر باید آن را روی پرده سینما مشاهده کرد ولی چنین امکانی برای ما فراهم نیست؛ با وجود این امر، آنچه که از این اثر روی پرده های سینمایی کوچک یعنی تلویزیون های امروزی حاضر در خانه می بینیم باید گفت که دانکرک به لحاظ تصویر برداری و انجام جلوه های ویژه اثری فوق العاده ظریف و دقیق است و کسانی که سینما را از زاویه تکنیکال دنبال می کنند در این فیلم نکات بسیاری را برای دقت و توجه پیدا خواهند کرد.