در اینکه خیزش فراگیر جامعه ایران برای دگرگونی رژیم شاه و پیروزی انقلاب در سال 57، یک رخداد مهم و غیرمنتظره بود و بر سرنوشت ایران و حتی فراتر از ایران، بسی اثرگذار؛ حتی مخالفان رادیکال آن نیز حرفی ندارند. البته خیلی بدیهی و طبیعی است که موافقانش آن را رخدادی دلپسند و مبارک و سودمند بدانند و مخالفانش آن را بر نتابند و ناخرسند باشند و زیانبار بخوانند. واقعیت را نه می توان و نه باید که در پس دوستداری یا بیزاری از آن تحریف کرد یا نادیده گرفت یا جور دیگرش وانمود کرد. یک واقعیت این است که انقلاب با حضور و حمایت بسیار گسترده ای از سوی اقشار گوناگون ملت ایران به پیروزی رسید. همه بودند، جز اندکی. مقصودم از اندک، وابستگان رژیم شاه نیست.