اثر توام تنش آبی و شوری بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانه ای در مراحل مختلف رشد در شرایط اقلیمی اهواز

این تحقیق برای بررسی اثر توام تنش آبی و شوری بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانه ای رقم 260KSC- در مراحل مختلف رشد در فصل زراعی 89-1388 اجرا گردید. تحقیق در سه آزمایش مستقل هر یک در قالب کرت های یکبار خرد شده با طرح بلوک های کامل تصادفی در سه سطح آبیاری و سه سطح شوری در سه تکرار و در سه مرحله رشد رویشی (آزمایش یک)، گل دهی (آزمایش دو) و بعد از گل دهی (آزمایش سه) انجام شد. تیمارهای آبیاری شامل I1، I2 و I3 به ترتیب معادل 100، 75 و 50 درصد نیاز آبی گیاه و تیمارهای شوری شامل S1، S2 و S3 به ترتیب معادل شوری آب رودخانه کارون در روز آبیاری(S1)، S1+1.5 و S1+3 دسی زیمنس بر متر بود. نتایج نشان داد اثر متقابل تنش آبی و شوری در هر سه آزمایش بر صفات مورد مطالعه (تعداد دانه در بلال، وزن 100 دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی و شاخص برداشت) معنی دار نبود. تیمارهای I3 و S3 نسبت به تیمارهای I1 و S1 به میزان 20، 23، 5/27 و 5/20، 4/26، 2/13 درصد کاهش عملکرد را به ترتیب درآزمایش-های یک، دو و سه نشان دادند. بر اساس نتایج مرحله گلدهی حساس ترین مرحله رشد نسبت به تنش آبی و شوری، بود.