عوامل موثر در سرانجام کودکان مبتلا به شوک جبران نشده

زمینه و ا شوک از علل مهم مرگ و میر و ناتوانی کودکان می باشد. شایعترین اتیولوژی آن شوک هیپوولمیک است. تشخیص به موقع و شروع هر چه سریعتر درمان از مهمترین عوامل مرتبط با سرانجام شوک در کودکان می باشد. هدف از این مطالعه تعیین عوامل موثر در سرانجام کودکان مبتلا به شوک جبران نشده بود.
در این مطالعه مقطعی، سرانجام بیماران بستری در بخش مراقبتهای ویژه کودکان، بصورت ترخیص یا فوت تعیین گردید. مشخصات بیماران شامل متغیرهای سن، جنس، اتیولوژی شوک، یافته های آزمایشگاهی، وجود اختلال ارگان و مداخلات درمانی زودرس بین دو گروه مقایسه شد.
متغیرهای غیرمستقل موثر در مرگ و میر شامل اتیولوژی، ترومبوسیتوپنی، وجود درگیری ارگان های ریوی، کلیوی، هماتولوژیک و نورولوژیک، مایع درمانی زودرس، لوله گذاری زودرس و آرامبخشی زودرس بودند. متغیرهایی نظیر سن، جنس، تعداد لکوسیتها و اختلال ارگانهای قلبی و کبدی بین دو گروه تفاوت معنی دار آماری نداشتند. تنها متغیرهای پیش بینی کننده مستقل مرگ و میر در مطالعه چندمتغیره، لوله گذاری زودرس در بدو پذیرش (OR=1.17، 95%CI=1.07-1.28، p=0.05) و آرامبخشی زودرس (OR=1.36، 95%CI=1.09-1.42، p=0.04) بودند.
عدم لوله گذاری و آرامبخشی زودرس متغیرهای معتبر پیش بینی کننده مرگ و میر در بیماران مبتلا به شوک جبران نشده بودند.