طراحی و روان سنجی مقیاس رضایتمندی پرستار از گزارش نویسی

ثبت مراقبت های پرستاری ابزاری مهم جهت تعیین صحت و ارزشیابی مداخلات درمانی و مراقبتی است. در این رابطه، رضایت پرستاران از گزارش نویسی سبب ثبت صحیح گزارش می شود. هدف از انجام این پژوهش، طراحی و روان سنجی «مقیاس رضایتمندی پرستار از گزارش نویسی» می باشد.
پژوهش حاضر، یک مطالعه اکتشافی است که در ابتدا، با مروری بر مطالعات درباره مفهوم و ابعاد رضایت و رضایتمندی پرستار از گزارش نویسی، «مقیاس رضایتمندی پرستار از گزارش نویسی» طراحی و تدوین گردید. سپس اعتبار محتوا با استفاده از شاخص اعتبار محتوای والتس و باسل (Waltz & Bausell) با نظرات 17 متخصص در زمینه رضایتمندی پرستار و گزارش نویسی، اندازه گیری گردید. اعتبار صوری مقیاس رضایتمندی پرستار از گزارش نویسی«با نظرخواهی از 20 متخصص در زمینه رضایتمندی پرستار و گزارش نویسی و اعتبار سازه با مروری برکتب، مقالات، پژوهش ها و مصاحبه با افراد متخصصین انجام گردید. برای اندازه گیری پایایی از روش همسانی درونی (آلفای کرونباخ) و آزمون مجدد (ضریب همبستگی پیرسون) استفاده گردید.
در ابتدا 75 عبارت در»مقیاس رضایتمندی پرستار از گزارش نویسی«تدوین شد. سپس در بررسی اعتبار محتوا، عباراتی که شاخص اعتبار محتوی آنها بیشتر از 75 درصد بود در مقیاس حفظ گردید، لذا تعداد عبارات پرسشنامه به 66 عبارت کاهش یافت. اعتبار سازه 7 عامل را در پرسشنامه نشان داد. به علاوه یافته ها، پایایی همسانی درونی (آلفای کرونباخ) 981/0 برای 7 عامل پرسشنامه را نشان داد و ضریب همبستگی پیرسون در آزمون مجدد 912/0 برای پایایی بیرونی عبارات بدست آمد. در مراحل فوق 15 عبارت به علت تکراری بودن، حذف گردید و لذا عبارات پرسشنامه به 51 عدد رسید.
نتایج پژوهش حاضر نشان داد که پرسشنامه»رضایتمندی پرستار از گزارش نویسی«با 51 عبارت از نوع لایکرت معتبرو پایا می باشد. با توجه به کمبود پرسشنامه معتبر و پایا جهت اندازه گیری رضایتمندی پرستار از گزارش نویسی در جامعه ایران، بکارگیری این پرسشنامه می تواند مفید باشد.