ارزیابی تاثیر مصرف روزانه دوغ غنی شده با ویتامین D و توام ویتامین D و کلسیم بر غلظت های سرمی فراورده های نهایی گلیکاسیون و لیپوپروتئین کم چگال اکسیده در مبتلایان به دیابت نوع 2: کارآزمایی بالینی شاهددار

افزایش غلظت فراورده های نهایی گلیکاسیون (AGEs) و استرس اکسیداتیو نقش مهمی در عوارض دیررس دیابت دارد. به تازگی، اثرات سودمند بهبود وضعیت ویتامین D بر وضعیت گلیسمی مبتلایان به دیابت نوع2 نشان داده شده است. هدف این مطالعه، ارزیابی تاثیر مصرف دوغ غنی شده با ویتامین D و توام ویتامین D و کلسیم بر سطوح سرمی AGEs و ox-LDL در بیماران دیابت نوع 2 بود.

60 بیمار دیابتی در محدوده سنی 30 تا 60 سال به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: 1. دوغ ساده (150 میلی گرم کلسیم بدون ویتامین D در 250 میلی لیتر)، 2. دوغ غنی شده با ویتامین D (IU 500 ویتامین D و 150 میلی گرم کلسیم)، 3. دوغ غنی شده با ویتامین D و کلسیم (IU 500 ویتامین D و 250 میلی گرم کلسیم). بیماران 12 هفته روزانه 2 بطری دوغ مصرف کردند. ارزیابی های رژیمی، تن سنجی و آزمایشگاهی در آغاز و پایان مداخله انجام شد.

میانگین غلظت سرمی 25(OH)D در گروه دوم از nmol/L1/30±6/40 به nmol/L 6/32±8/76 (001/0>p) و در گروه سوم از nmol/L7/38±1/45 به nmol/L 3/35±7/72 (001/0>p) افزایش یافت. گلوکز ناشتا (016/0p= و040/0p=)، انسولین (001/0>p و 009/0p=)، HbA1c (به ترتیب 001/0p= و 003/0p=)، HOMA-IR (001/0>p و 002/0p=) و سطوح سرمی AGEs (029/0p= و 001/0p=) در گروه های دوم و سوم نسبت به گروه اول کاهش معنی داری داشت. تغییر معنی دار درون گروهی و بین گروهی در ox-LDL مشاهده نشد.

دریافت روزانه دوغ غنی شده با ویتامین D با یا بدون کلسیم موجب افزایش غلظت 25(OH)D، بهبود شاخص های گلیسمی و کاهش AGEs در بیماران دیابتی شد، اما بر ox-LDL تاثیری نداشت.