هویت و مکان؛ رویکردی پدیدارشناسانه

هویت را می توان به معنایی که انسان ها از طریق احساسات ذهنی از وجود هر روزه خود و ارتباطات گسترده اجتماعی کسب می کنند،تعریف نمود. این وجود و ارتباطات نیازمند مکانی برای شکل گیری است. مکان ها، مراکز اصلی تجربه بلافصل از جهان است. اگرچه امروزه فشار فن آوری های جدید، جهانی شدن و تراکم فضا-زمان، تاثیر مکان ها در شکل دهی به هویت فردی و اجتماعی جوامع را کم رنگ کرده است، با این وجود مکان ها نقش بارزی در ساخت ابعاد کالبدی و نمادین هویت انسان ها برعهده دارند. معنای مکان از جمله مفاهیمی است که امروزه به طور گسترده ای برای مقابله با از دست رفتن مکان مورد توجه قرار گرفته است.
در این مقاله کوشش شده با توجه به اهمیت مکان و هویت مکانی، با رویکردی پدیدارشناسانه نحوه شکل گیری هویت مکانی و عوامل دخیل در آن بازشناسی شده و مدل چگونگی شکل گیری هویت در ارتباط با مکان در جهت خلق مکان های بامعنا ارائه گردد.