بررسی رابطه نواقص جاده ای با میزان تصادفات رانندگی (مورد مطالعه: محور قدیم تهران- قم)

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه نواقص جاده ای در میزان تصادفات رانندگی (مطالعه موردی محور قدیم تهران-قم) شش ماهه اول سال 89 انجام شده است. روش تحقیق از نظر شیوه گردآوری اطلاعات توصیفی از نوع اسنادی و از نظر هدف توسعه ای بوده است. جامعه آماری پژوهش کروکی های شش ماهه نخست سال 1389 که در حوزه تحقیق تهیه شده است و تعداد آنها 611 فقره است. هم چنین کروکی های نمونه 426 فقره هستند که با رعایت اصل هر چه بیش تر بهتر به روش تصادفی ساده از بین کل کروکی ها انتخاب شده اند. ابزار گردآوری داده ها، فرم های کروکی تصادفات در شش ماهه اول سال 89 محور تهران-قم بوده است. نتایج این مطالعه نشان می دهد که 99درصد تصادفات مربوط به آقایان و تنها 7/0درصد مربوط به خانم ها بوده است که بیش تر آنها در رده سنی 38-29 سال بوده و کم ترین شان بالای 40 سال سن داشته اند. هم چنین نتایج فرضیه های این تحقیق نیز حاکی از آن است که به ترتیب بین وضعیت هندسی راه، تجهیزات جاده ای (نقص راه)، روشنایی جاده، کیفیت سطح جاده و شانه راه و میزان تصادفات رانندگی رابطه معناداری وجود دارد اما بین عرض جاده و میزان تصادفات رانندگی رابطه معناداری وجود ندارد.