تاثیر ثروت بر مصرف بخش خصوصی در ایران

تجزیه و تحلیل وضعیت اقتصادی در سطح کلان بدون مطالعه مصرف بخش خصوصی میسر نیست. تغییرات رفاهی در جوامع مختلف تحت تاثیر این متغیر قرار دارد که خود وابسته به قدرت خرید مصرف کنندگان است. درآمد و درآمد قابل تصرف از جمله متغیرهای مهمی است که درمطالعات تجربی در زمینه مصرف بخش خصوصی مورد توجه قرار گرفته اند. در این مقاله، اثر ثروت(دارایی) مالی بر مصرف بخش خصوصی مورد آزمون قرار می گیرد. برآورد مدل خودرگرسیون برداری باوقفه های توزیعی(ARDL) با استفاده از داده های فصلی 1375:1 تا 1389:4 نشان می دهد که در کوتاه مدت و بلندمدت، میل نهایی به مصرف ناشی از درآمد قابل تصرف به ترتیب 361/0و 686/0 و میل نهایی به مصرف ناشی از ثروت مالی به ترتیب 261/0 و 497/0 می باشند. همچنین الگوی تصحیح خطا نشان دهنده تعدیل عدم تعادل های کوتاه مدت با ضریب 525/0- است که سرعت تعدیل نسبتا مناسبی محسوب می شود.