بررسی پایداری وضعیتی حین حفظ بار متغیر دینامیکی در وضعیت غیرقرینه تنه در مردان سالم

تغییرات در میزان نیرو حین حفظ بار غیرقرینه می تواند همراه با افزایش خطر به هم خوردن تعادل و آسیب های مهره ای باشد؛ بنابراین بررسی پایداری وضعیتی در چنین شرایطی مانند حفظ بار متغیر دینامیکی در وضعیت غیرقرینه تنه جهت ارزیابی آسیب های شغلی و طراحی برنامه های پیشگیری و توانبخشی از اهمیت به سزایی برخوردار می باشد.

در یک پژوهش مقطعی، دامنه و سرعت نوسان مرکز فشار بدن در 14 مرد سالم حین حفظ بار استاتیک و متغیر دینامیک در وضعیت قرینه و غیرقرینه تنه مورد مطالعه قرار گرفت.

پاسخ های پارامترهای مرکز فشار در جهت قدامی- خلفی به هر دو وضعیت قرینه و غیرقرینه تنه یکسان بود؛ در حالی که این پاسخ در جهت داخلی- خارجی در وضعیت غیرقرینه نسبت به قرینه به طور معنی داری بیشتر بود (05/0p<). حفظ بار متغیر دینامیکی در وضعیت غیرقرینه منجر به افزایش پارامترهای تعادل در هر دو جهت داخلی- خارجی و قدامی- خلفی گردید (05/0p<)؛ در حالی که در وضعیت قرینه تنها افزایش در جهت قدامی- خلفی مشاهده شد (05/0p<).

نتایج نشان داد که بار متغیر دینامیکی کنترل پایداری وضعیتی فرد را به مخاطره می اندازد که این اثر در شرایط غیرقرینه بیشتر می گردد.