ارتباط چاقی و سیستم ایمنی

وضعیت تغذیه ای می تواند فرایند های دفاعی بدن در برابر ارگانیسم های خارجی تحت تاثیر قرار می دهد. به طوری که عدم تعادل بین دریافت و مصرف انرژی که منجر به چاقی می شود، ممکن پاسخ های ایمنی ذاتی و اختصاصی را تحت تاثیر قرار می دهد. شیوع عفونت در افراد چاق نسبت به افراد لاغر بالاتر است ضمن این که پاسخ آنتی بادی به آنتی ژن ها در افراد دارای اضافه وزن پایین تر می باشد. لپتین ممکن نقش مهمی را در ارتباط بین وضعیت تغذیه ای و عملکرد سلول های T ایفا کند. کمبود لپتین ممکن در مطالعات حیوانی با کاهش ظرفیت فاگوسیتوز، لنفوپنی، کاهش تعداد سلول های NK و لنفوسیت ها و نیز کاهش فعالیت فعالیت سیتوکسیک سلول های ایمنی ارتباط داشت. در ضمن مطالعات انسانی چاقی با تاخیر در پاسخ حساسیت پوستی، پاسخ غیر نرمال تکثیر لنفوسیت ها به میتوژن به باکتری ها همراه بود. چاقی پاسخ ایمنی را کاهش می دهد، اما مکانیسم های دخیل در این فرایند کاملا مشخص نشده اند. به طوری که چاقی با تغییراتی در ایمنی ارتباط دارد. چندین فاکتور مانند تغذیه، متابولیک، اندوکرین به نظر می رسد در این تغییرات درگیر شوند. شواهد بسیاری وجود دارد که چاقی چندین عملکرد دفاع ایمنی را تغییر می دهد و متعاقب آن خطر عفونت، دیابت و پیشرفت سرطان را افزایش می دهد. بنابراین تحقیقات بیشتر در این زمینه می تواند به پیش بینی افراد مستعد چاقی کمک کند ضمن این که استرتژی های پیشگیری کننده و درمان های دارویی چاقی را گسترش دهد.