بررسی تغییرات برخی از فاکتورهای خونی در تشخیص سپسیس و ارتباط آن ها با یکدیگر

سپسیس یکی از متداول ترین علل مرگ و میر در میان بیماران تحت مراقبت های ویژه در سرتاسر جهان است. با وجود درمان های حمایتی جدید و بکارگیری آنتی بیوتیک های قوی، سپسیس همچنان از جمله عوامل خطرزا در زندگی مبتلایان می باشد. این مطالعه با هدف مقایسه ارزش برخی از روش های خونی تشخیص سپسیس و بررسی ارتباط آن ها با یکدیگر به منظور انتخاب روش تشخیصی کاربردی تر انجام شد.
در این مطالعه توصیفی -تحلیلی، تعداد 30 نفر بیمار مبتلا به سپسیس بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان کاشانی شهرکرد انتخاب شدند. در این بیماران میزان رسوب اریتروسیت (ESR)، سطح پروتئین واکنش دهنده C (CRP)، تعداد پلاکت (PLT)، تعداد گلبول های سفید خون (WBC)، سطح پروکلسیتونین (PCT) و سطح پلاسمایی جزیی از سیستم کمپلمان (C3) در سه مرحله شامل پیش از سپسیس، حین سپسیس و پس از سپسیس اندازه گیری شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS و آزمون های آماری ANOVA و تی زوجی انجام گرفت.
میزان ESR، PLT، CRP، C3 و WBC در مرحله حین سپسیس به صورت معنی داری بالاتر از دو مرحله پیش و پس از سپسیس بود (05/0>P). میانگین PCT در مرحله پس از سپسیس به طور معنی داری پایین تر از دو مرحله پیش و حین سپسیس بود (05/0>P).
با توجه به تفاوت معنی دار میان ESR، CRP و WBC در مرحله حین سپسیس در مقایسه با مراحل پیش و پس از سپسیس در این مطالعه، ممکن است بتوان از این تست ها به عنوان تست هایی ساده و ارزان به جای تست های P CT و C3 برای تشخیص سپسیس در بخش مراقبت های ویژه استفاده نمود.