ارزیابی کارایی نسبی بنادر ایران با تکنیک تحلیل پوششی داده ها (DEA)

هدف مطالعه ی حاضر مقایسه کارایی نسبی بنادر عمده ی ایران و شناسایی بنادر کارا برای سال های 1388 تا1390 است. روش تحقیق حاضر از نوع تحلیلی-کاربردی بوده و جامعه آماری تحقیق حاضر را بنادر عمده کشور تشکیل می دهند. برای جمع آوری داده های تحقیق از سایت اینترنتی سازمان بنادر و دریانوردی استفاده شد. داده ها به سال های 1388، 1389 و هشت ماه نخست 1390 مربوط هستند. روش تحلیل داده ها نیز مبتنی بر تکنیک تحلیل پوششی داده ها (DEA) بوده است و برای تعیین ضریب کارایی بنادر و مشخص کردن بنادر کارا و ناکارا از مدل CCR خروجی محور و برای رتبه بندی واحدهایی که با مدل CCR خروجی محور کارا شدند، از روش اندرسون-پیترسون (AP) استفاده شد. جهت محاسبه مدل ها و تجزیه و تحلیل داده ها نیز از دو بسته نرم افزاریLINGO و SPSS استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که در سال 1388، 36درصد، در 1389، 27درصد و در 1390، 27درصد بنادر کارا بودند. در سال های 1388 و 1389، بندر شهید باهنر و در سال 1390، بندر شهید رجایی کاراترین بنادر بودند. در نهایت، بنادر مجازی به عنوان الگوهایی برای بنادر ناکارا معرفی و پیشنهاد شدند. بنادر ناکارا در صورت رسیدن به شرایط بنادر مجازی متناظر با خود، کارا می گردند.